Open up!

In de laatste blog van Nicole hadden  we het over reflexen en paradigmaverschuivingen. Reflex op wat er is, en dat is momenteel alles en veel en tegelijkertijd helemaal niets. En daarnaast de paradigmaverschuiving die van ons vraagt om met een andere blik naar de huidige werkelijkheid te kijken.

Reflex zou je kunnen omschrijven als een autonome reactie op een omstandigheid die we niet of nog onvoldoende kennen en zoals Nicole zo mooi beschreef in haar blog heeft ieder mens, en dus iedere leider, daarin zijn/haar eigen verschijningsvorm.

Toen we half maart in Inzell terugkeken op twee intensieve en prachtige weken met leiders, konden we niet voorzien hoe de maand erna eruit zou zien. Lacherig over “nou als we niet naar huis kunnen vliegen dan blijven we nog wel even hier” kwamen we binnen 48 uur in diverse landen waar onze leiders vandaan kwamen in vormen van lockdown te zitten. Lockdown? Een term die je tot jaren geleden alleen tegenkwam om een gevangenis-oproer de kop in te drukken, gingen we nu plotseling intelligent beleven.

We hadden met leiders gesproken over waarden, over principes, over visie en mission statements en van het één op het andere moment werd de wereld overgenomen door een virus. Zie dan nog maar eens uit je primaire reflex te blijven en je te focussen op wat je in de week daarvoor ervaren en geleerd hebt. Dat is simpelweg nog te weinig ontwikkeld om meteen in werking te kunnen zetten.

We hebben twee weken later besloten om de deelnemers via Zoom weer te contacten om een re-contracting te doen op hun plannen, op hun missies en ook -en juist wel- op hun belemmeringen en angsten als gevolg van de huidige crisis.

Een zeer waardevolle sessie die ons bevestigd heeft dat in veel gevallen de wereld van jou als leider in één dag kan veranderen maar dat je dat nog niet de tools geeft om daar adequaat op te reageren. Waarom niet? Simpelweg omdat je veel ervan nog nooit eerder hebt meegemaakt en dus elkaar kei en keihard nodig hebt. Om te verbinden, om te leren, om bij elkaar misschien wel die bevriezende reflex te ontdooien en om weer een hoopvol uitzicht na een verschoven paradigma te kunnen vastpakken.

Wat heb jij als leider nodig om van een lockdown een open-up te maken? Waar ben jij achter gekomen de afgelopen weken? Wat wil je vasthouden van deze periode en waarin ga je nu drastische besluiten nemen? Dat alles past natuurlijk enorm goed in hoe wij als team naar ontwikkeling van persoonlijk leiderschap kijken. Dat is namelijk een keuze en geen formele positie!