Durf te leven zonder angst, dat is toch waar het leven over gaat?
Wat kunnen we van kleine kinderen leren?
Kleine kinderen zien geen angst; zij doen en zeggen gewoon wat ze vinden. Zij kijken met een open blik naar de wereld, net zoals ik deed op deze foto, ongeveer 50 jaar geleden. Geen zorgen, strijd of angst op mijn gezicht te zien, alleen maar blijdschap, geluk en leven in het moment.
Ik zeg niet dat je als volwassene roekeloos moet zijn en daarmee jezelf en anderen in gevaar moet brengen. De uitdaging is om verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf en anderen zonder dat angst de controle overneemt. Durf te leven op een verantwoordelijke manier, ben gelukkig en leef je leven op de beste manier. Makkelijk om te zeggen en nog lastiger om naar te leven, vooral als je denkt aan de hedendaagse gezondheidsdilemma’s.
Hoe opgroeien ons als persoon vormt
Terwijl je opgroeide, heb je geleerd om voorzichtig te zijn, op diverse manieren. Vallen doet pijn, dus je werd voorzichtig en rende niet meer zo hard. Je ontdekt hoe je je ouders gelukkig maakt en daarmee leerde je jouw gedrag aan te passen. Alles oké tot zover, dit hoort bij het opgroeien en het leren nemen van verantwoordelijkheid, voor jezelf en voor anderen.
Mijn levensles; er elke keer sterker uitkomen
Soms gebeuren er vervelende dingen, ik werd bijvoorbeeld heel erg gepest op school en de angst mijn dagelijkse leven begon te beheersen, voor meerder jaren. Uiteindelijk kwam ik er als persoon sterker uit. Ik weet zeker dat ik dit nooit meer wil meemaken… ik bedoel de angst die mijn leven beheerste. Sindsdien geloof ik erin dat ook vervelende dingen gebeuren, maar dat die mij wel sterken kunnen maken zolang ik maar niet de angst de controle laat overnemen. En dat heeft tot nu toe goed gewerkt voor mij.
Waarom vertel ik jou dit?
Denkend aan “waarom is het redelijk makkelijk voor mij om mijn leven te leven in de volst zin, zonder dat de angst, die overal om mij heen is, de controle overneemt?”, bracht dat deze jeugdherinnering terug.
Ik realiseer me dat dit verhaal mij heeft gevormd tot de persoon die ik nu ben. Ik leef conform de huidige sociale afstand regels en gebruik mijn creativiteit om mijn leven te leven zoals ik graag wil, nog steeds met een open blik en elke vorm van angst zo ver mogelijk achter me latend… want dit is mijn leven en het is te kort om de angst weer de controle te laten overnemen.
Wat is jouw verhaal?
Ik ben nieuwsgierig naar jouw verhaal. Wat heeft jou gevormd tot hoe je nu bent? Het kan een harde of gelukkige gebeurtenis zijn. En hoe beïnvloedt dit jouw leven nu? Denk er eens over na, deel het met je geliefden en voel je vrij om het ook met mij te delen. Of laat jouw moed zien waarmee je anderen inspireert door het te delen onder dit blog.
